موارد مصرف داروی فوسکارنت و شناخت عوارض جانبی آن

همانطور که گفتیم این دارو بیمارستانی است و در درمانگاه یا بیمارستان با نظر پزشک تجویز می شود و نحوه صحیح مصرف آن و همچنین میزان مصرف آن را پزشک تعیین می نماید.

موارد منع مصرف فوسکارنت

افرادی که به این دارو و یا ترکیبات موجود در آن حساسیت دارند، نباید از آن مصرف کنند.

روش های درمانی با فوسکارنت

مصرف فوسکارنت دارای برخی از عوارض برای مصرف کننده می باشد. برخی از عوارض این محصول شامل موارد زیر می شود:

افسردگی، بروز کم خونی، صرع، سنگ کلیه، بروز اضطراب، ایجاد تب، اسهال، بروز سر درد، مشکل سندرم نفروتیک، مشکل پروتئینوری، حالت تهوع، استفراغ، تشنج، داشتن سرگیجه، سردرگم بودن، نکروز توبولی کلیوی، خستگی، لکوپنی، افزایش لیپاز، راش موتروپنی، ادم موضعی، آریتمی بطنی، خونریزی در دستگاه گوارشی، مشکل هایپر کلسمی، کاهش کلیرانس کراتینین، ایجاد زخم مری، اسیدوز، میوزیت، سندرم فانکونی، واکنش های حساسیتی مثل شوک آنافیلاکسی، کهیر و آنژیوادم، اختلالات عضلانی در اثر تزریق.

آشنایی با فوسکارنت

تداخلات دارویی محصول

این محصول با برخی از داروها تداخل دارد. از جمله آنها داروهای زیر می باشند:

آسیکلویر، تاکرولیموس، متوترکسات، هالوپریدول، والاسیکلوویر، پنتامیدین، وندتانیب، مگلومین کامپاد، مفلوکین، اینداپامید، آرسنیک تری اکساید، هالوفانترین، دیاتریزوات، تالیموژن لاهرپارپوک.

در زمان مصرف دارو و یا قبل از آن به مادر احتیاطی زیر توجه داشته باشید:

داروی فوسکارنت در دسته گروه داروهای C قرار دارد. یعنی تجویز آن فقط با نظر پزشک انجام گیرد. خطرات احتمالی مصرف این دارو هنوز رد نشده ولی اگر پزشک احساس کند که فوائد آن برای درمان بیشتر از مضرات آن است پس آن را تجویز می کند. در هر حال در دوره بارداری یا شیر دهی باید دارو با نظر پزشک مصرف شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا